YOKLUĞUN DA BULDUM SENİ

Yokluğun da buldum seni
Önce bir acıyla yoğruldum.
Yavaş yavaş yüreğimin derinliklerine
Çizdim kara gözlerinin resmini


Gelsin silsinler kara gözlerini gönlümden
Kimin gücü buna yeter ki bilmem.
Benim bile gücüm yetmiyor buna
Gönlüm söz anlamıyor


Gönlüm bir garip,gönlüm bir hoş
Bende anlamadım onun bu halini;
Neden böyledir neden
Sordum onu buldum dedi


Arama onu uzaklar da
Gece ile gündüzün birleştiği yerde
Arama onu et ve kemikte,
O ruhunun derinliklerin de.


Yokluğun da buldum seni
Açınca gözlerimi gözlerim gözlerine değer
Can alıcı bakışların içim de belirir
Hissederim her an sıcaklığını kokunu



İstemem artık gelmeni
Yokluğun da buldum seni
Mutluyum içimdeki senle
Bir ömür boyu yaşam seninle
Ne kadar güzel bir bilsen…..
İ.G