Geçen zaman bana sus diyorsun,bir sessizliğe bürün,gökte gökkuşağı yedi ayrı renge bürünene kadar suskunlukla bekle diyoyorsun.Yedi ayrı renk, yedi ayrı gülde hayat bulduğunda aklı geride bırakıp koşmalı diyiyorsun.

AYIN ONDÖRDÜ

Bitti bugün özlemim.Seni gene en güzel halinle görmek nasip oldu.Ayın ondördüncü günkü halinden daha güzeldin.Soy ismin gibi gene yüreğime doğdun.Seni ilkkez görmüş gibi seninle tekrar bir bütün oldum.Gönlümü bir kez daha sana verdim.Halinden beni fark ettiğin belli oluyordu.Gözlerini aşağı düşürdün.Ben yokmuş gibi davranmaya çalışıyordun ama halinden belliydi.Gözlerin pencerden dışarı doğru baksa da arada bana bakmadan edemiyordu.Suskunluk bizim halimizdi.Gene susuşlarımızla konuştuk.Ellerinden tutup,sana sarılmak isterdim.Yüreğini yüreğimde hissetmek.
Gözlerin ilkkkez bu anın yakın olduğunu bana anlattı.Seni görmek için gelmeyi bıraktım.Seni aramayı bıraktım.Senin için bir şeyler yapmayı bıraktım.Hatta seni sana bıraktım.Bu zaman zarfında tek bir şeyi bırakamadım.Yüreğimdeki seni.
Gönlüm hiçbir zaman umudunu kaybetmedi seni beklemeye devam etti.Bugün daha iyi anladıgım gibi seni sevmeye hep devam etti.
Özlemin bin kat daha arttı.
Bu özlem yakın bir zaman da bitecek.
Sana olan sevdamsa ötede de devam edecek.
SENİ SEVİYORUM DE...

SENİ ÖZLEDİM DE......