21 Nisan 2008 Pazartesi

ÇOK GÖRÜLEN

Bir selam almak,bir selam vermek o kadar çok zor mu?Yoksa ben mi yaratılmışların en adisiyim aşağısıyım.Yoksa içindeki nefretin mi buna engel oluyor.Aylardır susuyorsun.Tek bir kelime bile etmeden sadece seni dakikalar içinde görmekle yetiniyorum.Acı içime öyle bir kabuk bağlamış ki artık hiçbir şeyi duyumsamıyorum.Sen susarken neredeyse içime akıttığım göz yaşlarımda boğuluyorum.Sen sustuğunu sanıyorsun aslında ikimizde gözlerimizle, bakışlarımızla konuşuyoruz.Benim gözlerim sana her daim seni sevdiğimi söylüyor. Yüzümden de okuyorsun çektiğim acıyı.Senin gözlerinse DE.. bakışlarınsa her zaman farklı şeyler anlatıyor.Bazen nefret kusuyor,bazen ruhunun derinliklerinde sakladığın duyguları ele veriyor.Bazen de beni yok sayıyorsun.

Senin anlamadığın benim de senin gibi var oluşum.Seni anladığımı anlamayışın.Hiç bir zaman seninle kader çizgimiz bir olmayacak hayatı beraberce bölüşemeyeceğiz.Beraber gülemeyeceğiz,acıyı tatlıyı paylaşamayacağız.Hepsinde de önemlisi hayatı beraberce omuzlayamayacağız.
Senin nefretini böyle kazanacak ne yaptın söylermisin.Tek suçum seni sevmek mi?Yoksa hala yaşamam mı?Şuçluyum seni sevdiğim için,seni unutmayı vede ölmeyi beceremediğim için.
Sana karşı ne yaptın söylermisin?Gönlünü kazanmak için bir şeyler yaptım zaman içinde ama hepsi de belli bir ölçü sınırları içindeydi.Sana söz verdim vede hala verdiğim sözde duruyorum.Sadece bir kez mektup yollayarak bunu bozdum.Okudun mu onu bile bilmiyorum.Yoksa mektubun içindeki sana yazılmış ..... isimli hikaye mi seni bu kadar çok rahatsız etti. Seninle gene bir gün bir yerlerde karşılaştık bir selam vereyim dedim.Milletin içinde beniz rezil rüzva ettin.( sitem dışında dudaklarından kötü bir kelime dökülmedi ).Bana sitem ettin .Ses tonun biraz yüksekti bu sestonu sayesindedir ki çevredeki bakışlar üzerimize odaklandı.Haklıydın sana bir şey diyemedim.O günden sonra sonra gene haftada bir karşılaştık.(beklemek).Artık kelimeler sözler yoktu.Sessizce gözlerin konuşması vardı.gün geldi sessiz konuşmalar da bitiverdi.Sözcükler gibi yitiverdin.Her zaman geldiğin yere gelmez oldun.Aylar sonra tekrar karşıma çıktın.Bizim gibi sözcükler de sustu.Zamanın durduğu yerde bakışlar kaldığım yerden devam etti.Daha da çok artmıştı nefretin sinirlice çekip gittin.
Ben seni anladım sen beni neden anlamak istemiyorsun.Ben sen den küçük de olsa bir selam istiyorum.Dünya’ya bedel olan küçücük bir selam.Onu neden bana çok görüyorsun.Söylermisin DE…..Bir selam almak veya bir selam vermek bu kadar zor mu DE…Söylermisin

8 Nisan 2008 Salı

sözüm ola

Herkes cihâna hükmetmek ister.Bense sadece gönlüme hükmetmek isterdim.Sevilmediğini bile bile, hâlâ seni bekleyişini durdurmak için.