Vardı yoktu Allahın kulu çoktu.Bu bir masaldı.Bir yolla başlayan..Hep uzayıp giden sonun da gene başlanğıç noktasına dönülen bir yoldu.Azmı gittik uzmu gittik,Dere tepe mi aştık sonun da vardık aynı yere.Kısır bir döğüydü bu yol içinden çıkılmaz.Günler günleri kovaladı.Haftalarsa ayları.Aylar yıllara dönüştü.Kaç bahar da çiçekler sessizce açtı.Uydum çiçeklere onlar gibi sustum.Masal bitti sandım.Açtım gözlerimi yarınlara......
Kısır bir döngüydü.Döndükçe döndüm.Döndükçe durdum.Her duruşta bir söz çalındı usuma usul usul.Az daha dayan az daha bir ocak ayında bir ses duyarsın o zaman o sese durma koş....
O ses çalındıkça usuma daha bir hızlı dönüyordum.Döndükçe varıyordum varılmaza....
Masal buya varılan ne varılmak istenen.Hepsi bir hayâlden mi ibaret.Yalan nerde,gerçek nerede durur.Bilirsin sen DE..bilirisin.
Sonunda gökten üç elma düşmüş.üçüde üç bine deva olmuş.Yalan gerçek olmuş.Muratsa yalan.Varlık bu alemde Hiç olmuş.
Hiç'se seninle bir bütün.
24 Kasım 2009 Salı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
